Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet.

Deze wet is van toepassing op alle Belgische risico's zoals gedefinieerd in artikel 2, § 6, 8°, van de wet van 9 juli 1975 betreffende de controle der verzekeringsondernemingen, in de mate dat de verzekeringsovereenkomst de vergoeding van schade veroorzaakt door terrorisme dekt. Onder terrorisme wordt verstaan, " een clandestien georganiseerde actie of dreiging van actie met ideologische, politieke, etnische of religieuze bedoelingen, individueel of door een groep uitgevoerd, waarbij geweld wordt gepleegd op personen of de economische waarde van een materieel of immaterieel goed geheel of gedeeltelijk wordt vernield, ofwel om indruk te maken op het publiek, een klimaat van onveiligheid te scheppen of de overheid onder druk te zetten, ofwel om het verkeer of de normale werking van een dienst of een onderneming te belemmeren. "

   In afwijking van het vorige lid is deze wet niet van toepassing op de verzekeringsovereenkomsten die uitsluitend schade veroorzaakt door terrorisme dekken, op de verzekeringsovereenkomsten die de aansprakelijkheid overeenkomstig de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie dekken, op de verzekeringsovereenkomsten die de schade aan een kerninstallatie, zoals gedefinieerd in de wet van 22 juli 1985 betreffende de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie dekken, noch op de verzekeringsovereenkomsten die casco rollend spoorwegmateriaal, luchtvaartcasco, casco zeeschepen, de burgerlijke aansprakelijkheid van luchtvaartuigen, rollend spoorwegmateriaal of zeeschepen dekken.

   Deze wet is niet van toepassing op de theoretische afkoopwaarde in levensverzekeringen.

§ 1. De in artikel 4 vermelde rechtspersoon en de Belgische Staat dekken gezamenlijk de gebeurtenissen voorgevallen in een kalenderjaar ten belope van 1 miljard euro voor de verbintenissen die aangegaan werden door de deelnemers bedoeld in artikel 4. Voormeld bedrag wordt elk jaar aangepast op 1 januari aan de ontwikkeling van het indexcijfer der consumptieprijzen van het Rijk, met als basis het indexcijfer van december 2005. De Koning kan, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, het basisbedrag wijzigen.

§ 2. Het gedeelte van voormeld bedrag dat de Belgische Staat ten laste neemt, wordt jaarlijks in gemeen overleg bepaald met de in artikel 4 bedoelde rechtspersoon. Bij ontstentenis van een akkoord kan de Koning, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, het gedeelte van het bedrag bepalen dat ten laste komt van de Belgische Staat.

§ 3. De Belgische Staat is slechts gehouden tussen te komen na de uitputting van het aandeel van de in artikel 4 bedoelde rechtspersoon.

§ 1. De verzekeraars, de herverzekeraars, andere in België gevestigde rechtspersonen en rechtspersonen actief bij wijze van vrije dienstverrichting in België kunnen een rechtspersoon oprichten die zij financieren. Deze rechtspersoon heeft tot doel de verbintenissen die de deelnemers ingevolge terrorisme dienen uit te voeren, binnen de bepalingen van deze wet, te verdelen over alle deelnemers.

§ 2. Indien voormelde rechtspersoon niet opgericht wordt binnen de twaalf maanden na de inwerkingtreding van dit artikel of verdwijnt, kan de Koning, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, een rechtspersoon oprichten en bepaalt hij op welke wijze de in dit artikel bedoelde deelnemers aan de financiering van die rechtspersoon deelnemen.

§ 3. De statuten van de rechtspersoon bedoeld in dit artikel bevatten tenminste bepalingen omtrent de voorwaarden en de wijze van toelating, ontslag en uitsluiting van de deelnemers, de omvang van de verbintenissen van de deelnemers, de organisatie en het bestuur van de rechtspersoon, de wijze van benoeming, de bevoegdheden en de duur van het mandaat van de personen die met het bestuur belast zijn, de wijze van vaststelling en inning van de bijdragen van de deelnemers, de wijze waarop de rekeningen worden opgemaakt en goedgekeurd, de procedure in geval van wijziging van de statuten of van vereffening van de rechtspersoon en de wijze waarop aan de leden van het bestuur aan de personeelsleden en aan andere personen bevoegdheden gedelegeerd worden om de beslissingen van de bestuursorganen uit te voeren.

§ 4. De statuten en het huishoudelijke reglement en de wijzigingen ervan worden, na advies van de Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen, goedgekeurd door de Koning.

   De statuten, het huishoudelijk reglement en de wijzigingen ervan moeten in de Bijlage bij het Belgisch Staatsblad worden bekendgemaakt.

§ 5. De Koning benoemt twee vertegenwoordigers bij de rechtspersoon bedoeld in § 1. Eén vertegenwoordiger wordt benoemd op voorstel van de minister bevoegd voor economie en één vertegenwoordiger op voorstel van de minister bevoegd voor begroting. Zij waken over de naleving van deze wet.

   Zij delen hun bezwaren mee aan de ministers en aan de Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen. De Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen deelt de ontvangen bezwaren mee aan de buitenlandse toezichthouders bevoegd voor de verzekerings- en herverzekeringsondernemingen die in België actief zijn bij wijze van bijkantoor of vrij verrichten van diensten.

§ 1. Er wordt een Comité opgericht bestaande uit een vertegenwoordiger van de minister bevoegd voor economie, een vertegenwoordiger van de minister bevoegd voor begroting, een vertegenwoordiger van de minister bevoegd voor arbeid, een vertegenwoordiger van de minister bevoegd voor ambtenarenzaken, een vertegenwoordiger van het Coördinatieorgaan voor de dreigingsanalyse, opgericht bij artikel 5 van de wet van 10 juli 2006 betreffende de analyse van de dreiging, en twee vertegenwoordigers van de in artikel 4 bedoelde rechtspersoon. De Commissie voor het Bank-, Financie- en het Assurantiewezen wijst een vertegenwoordiger aan met raadgevende stem. De leden worden door de Koning benoemd voor een hernieuwbare periode van zes jaar. Het Comité wordt voorgezeten door de voorzitter van de Commissie voor Verzekeringen, opgericht bij artikel 41 van de wet van 9 juli 1975 betreffende de controle der verzekeringsondernemingen.

   [¹ Het Comité, de leden van het Comité en de personen die voor hem taken uitoefenen zijn niet aansprakelijk voor hun beslissingen, handelingen of gedragingen in de uitoefening van hun wettelijke opdrachten behalve in geval van bedrog of zware fout. ]¹

§ 2. Het Comité stelt een huishoudelijk reglement op dat door de Koning wordt goedgekeurd. Bij gebreke aan een beslissing van het Comité stelt de Koning het huishoudelijk reglement vast.

§ 3. De Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen draagt de werkingskosten van het Comité. Het Comité vergadert op de zetel van voormelde Commissie.

§ 1. Het Comité beslist, ten laatste binnen een periode van 6 maanden na een gebeurtenis, of een gebeurtenis beantwoordt aan de definitie van artikel 2. Gedurende voormelde periode komt het Comité elke maand samen tot op het ogenblik dat er een beslissing genomen is omtrent het al dan niet beantwoorden van een gebeurtenis aan de definitie van artikel 2. Het Comité kan een beslissing nemen op eigen initiatief, op vraag van de Ministerraad of op vraag van een deelnemer aan de rechtspersoon bedoeld in artikel 4.

   De Koning kan bepalen voor welke gebeurtenissen het Comité niet bijeen dient te komen.

   De beslissing van het Comité wordt bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad.

§ 2. Het Comité bepaalt, ten laatste zes maanden na de gebeurtenis, het percentage van schadevergoeding dat door de deelnemers ingevolge de gebeurtenis dient vergoed te worden.

   Het Comité vergadert ten minste elke zes maanden om het percentage al dan niet te herzien.

   Ten laatste op 31 december van het derde jaar volgend op het jaar van de gebeurtenis neemt het Comité een definitieve beslissing omtrent het uit te betalen percentage van schadevergoeding.

§ 3. In de mate dat de Koning geen gebruik gemaakt heeft van de in artikel 9 aan Hem toegekende bevoegdheden, komen die bevoegdheden aan het Comité toe indien het een beslissing dient te nemen naar aanleiding van een gebeurtenis.

§ 1. De deelnemers bedoeld in artikel 4 voeren hun contractuele verbintenissen uit overeenkomstig het percentage bepaald krachtens artikel 6, § 2. Wijzigt het Comité het percentage dan geldt het nieuwe percentage voor alle schadegevallen voortspruitend uit de betreffende gebeurtenis. De uit het nieuwe percentage voortvloeiende verlaging van de schadevergoeding zal niet gelden voor de reeds uitgekeerde schadevergoedingen noch voor nog uit te keren schadevergoedingen, waarvoor de deelnemer reeds een beslissing aan de persoon die aanspraak kan maken op de uitvoering van een verbintenis ingevolge terrorisme meegedeeld heeft. De verhoging van het percentage leidt tot een verhoging van de [¹ betaalde ]¹ schadevergoeding voor alle bij de deelnemers aan de in artikel 4 bedoelde rechtspersoon aangegeven schadegevallen voortspruitend uit de betreffende gebeurtenis.

   De Koning bepaalt in welke mate het percentage dat het Comité bepaald heeft, niet toegepast wordt op de schadevergoedingen uitgekeerd in het kader van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen.

§ 2. Indien het Comité vaststelt dat het bedrag bedoeld in artikel 3 onvoldoende is voor het vergoeden van alle geleden schade of over onvoldoende elementen beschikt om te oordelen of het bedrag bedoeld in artikel 3 voldoende is, wordt de schade aan personen bij voorrang vergoed. De morele schadevergoeding wordt na alle andere schadevergoedingen vergoed.

§ 1. De uitvoering van de verbintenissen van de deelnemers ingevolge één of meerdere gebeurtenissen, die erkend werden als terrorisme, wordt per kalenderjaar beperkt tot het bedrag bedoeld in artikel 3, ongeacht het verzekerd bedrag vermeld in de overeenkomst en ongeacht de verplicht te verzekeren bedragen in de toepasselijke wetgeving.

§ 2. [¹ Voor de zaakverzekeringsovereenkomsten tot vergoeding van schade aan onroerende goederen en/of hun inhoud en/of van gevolgschade van deze schade wordt, onverminderd artikel 7, § 1, en paragraaf 1 van dit artikel de schadevergoeding beperkt tot maximum 75 miljoen euro per jaar en per verzekerde, ongeacht het aantal verzekeringsovereenkomsten.

   De beperking geldt ook voor alle roerende goederen die, ongeacht hun ligging, deel uitmaken van de bedrijfsactiviteiten van de verzekerde.

   De dochtervennootschappen en de moedervennootschap, bedoeld in artikel 6 van het Wetboek van Vennootschappen, worden beschouwd als één en dezelfde verzekerde. Hetzelfde beginsel geldt voor een consortium en de verbonden vennootschappen, bedoeld in de artikelen 10 en 11 van hetzelfde Wetboek.

   Deze paragraaf is niet van toepassing op gebouwen bestemd voor bewoning en andere door de Koning te bepalen risico's. Indien een gebouw zowel bestemd is voor bewoning als voor andere doeleinden, dan is deze paragraaf niet van toepassing op het gedeelte bestemd voor bewoning. ]¹

§ 3. Indien het totaal van de berekende of geraamde schadevergoedingen groter is dan het bedrag bedoeld in artikel 3, worden de uit te keren schadevergoedingen beperkt ten belope van de verhouding van het bedrag bedoeld in artikel 3 of de nog beschikbare middelen en het totaal van de uit te keren schadevergoedingen toegerekend aan het kalenderjaar.

§ 4. De Koning kan, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, bepalen dat de schade beneden een bepaald bedrag ten laste blijft van de persoon die aanspraak kan maken op de uitvoering van een verbintenis ingevolge terrorisme en niet in mindering gebracht wordt van het bedrag bedoeld in artikel 3.

De Koning kan, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, criteria bepalen om te oordelen of meerdere gebeurtenissen beschouwd dienen te worden als één gebeurtenis. Hij beschikt over deze bevoegdheid voor gebeurtenissen die binnen een bepaald tijdsbestek plaats vinden. Hij kan de criteria bepalen op basis waarvan gebeurtenissen aan een bepaald kalenderjaar toegerekend worden.

§ 1. De verzekeringsovereenkomst kan schade veroorzaakt door terrorisme in duidelijke en nauwkeurige bewoordingen uitsluiten.

§ 2. In afwijking van § 1 waarborgt de verzekeringsovereenkomst verplicht de schade veroorzaakt door terrorisme betreffende de risico's en onder de voorwaarden die de Koning, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, bepaalt.

   De volgende risico's bevatten verplicht een dekking voor de schade veroorzaakt door terrorisme, zoals gedefinieerd in artikel 2 :
1° de risico's arbeidsongevallen;
2° de risico's zoals geregeld in de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen;
3° de risico's zoals geregeld in de wet van 30 juli 1979 betreffende de preventie van brand en ontploffing en betreffende de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid in dergelijke gevallen;
4° de risico's brand eenvoudige risico's zoals gedefinieerd door de Koning in uitvoering van artikel 67 van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst;
5° de risico's behorend tot de takken 1, 2, 21, 22 en 23 zoals gedefinieerd in Bijlage I van het koninklijk besluit van 22 februari 1991 houdende algemeen reglement betreffende de controle op de verzekeringsondernemingen.

   Schade veroorzaakt door wapens of tuigen die bestemd zijn om te ontploffen door de structuurwijziging van de atoomkern, kan uitgesloten worden in de verzekeringovereenkomst.

   Bij gebreke aan een wettelijke of reglementair te verzekeren bedrag, voorziet de verzekeringsovereenkomst, die krachtens dit artikel een dekking voor terrorisme dient te bevatten, in hetzelfde verzekerd bedrag ongeacht de schade veroorzaakt wordt door terrorisme of een andere oorzaak. De Koning kan bepalen dat voor bepaalde risico's of verzekeringsovereenkomsten andere regels gelden.

In de overeenkomsten bedoeld in artikel 10, § 2, en die op het ogenblik van de inwerkingtreding van deze wet de schade veroorzaakt door terrorisme uitsluiten, wordt schade veroorzaakt door terrorisme gedekt vanaf de eerstvolgende jaarlijkse premievervaldag [¹ , of, indien de verzekeringsovereenkomst geen jaarlijkse vervaldag heeft, vanaf de eerstvolgende jaardag van de ingangsdatum van de overeenkomst ]¹. Schade veroorzaakt door wapens of tuigen die bestemd zijn om te ontploffen door de structuurwijziging van de atoomkern, kan van deze dekking uitgesloten blijven.

   De verzekeringsnemer kan de verzekeraar verzoeken die waarborg met ingang van een vroeger tijdstip te bekomen.

Indien de beperking van artikel 3 opgeheven wordt, beschikt de verzekeraar over een periode van één jaar na de inwerkingtreding van de opheffing om de waarborg voor terrorisme geheel of gedeeltelijk op te zeggen. De opzegging gaat in één maand na het versturen van de opzegging of het ondertekenen van het ontvangstbewijs van de opzegging.

In afwijking van artikel 2 is dit hoofdstuk van toepassing op alle Belgische risico's, zoals gedefinieerd in artikel 2, § 6, 8°, van de wet van 9 juli 1975 betreffende de controle op de verzekeringsondernemingen, in de mate dat die risico's verzekerd worden door verzekeringsondernemingen naar Belgisch recht of door verzekeringsondernemingen wiens maatschappelijke zetel gelegen is buiten de Europese Economische Ruimte en wiens activiteiten in België onder het toezicht vallen van de [¹ Nationale Bank van België, bedoeld in de wet van 22 februari 1998 tot vaststelling van het organiek statuut van de Nationale Bank van België, hierna " de Bank " ]¹.

Op voorstel van de minister bevoegd voor Economie, na advies van [¹ de Bank ]¹, kunnen de verbintenissen van de deelnemers die uitgevoerd dienen te worden naar aanleiding van terrorisme door de Koning, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, beperkt worden. Daartoe kan Hij die verbintenissen beperken tot een bepaald bedrag of tot een bepaald percentage van de verbintenis. Hij kan eveneens verbintenissen lager dan een door Hem te bepalen bedrag uitsluiten van vergoeding. Hij kan eveneens bepalen dat de uitvoering van verbintenissen in de tijd gespreid zal worden.

Van zodra de minister, in toepassing van artikel 14, het advies gevraagd heeft aan [¹ de Bank ]¹, kan de Koning de uitvoering van de door de deelnemers aangegane verbintenissen voor maximum 4 maanden beperken en spreiden in de tijd.

Het subrogatierecht toegekend aan de verzekeringsinstelling krachtens artikel 136, § 2, van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, het subrogatierecht toegekend aan de rechtspersonen en instellingen bedoeld bij artikel 14, § 3, van de wet van 3 juli 1967 betreffende de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector en het eigen recht van de verzekeraar van arbeidsongevallen krachtens artikel 47 van de wet van 10 april 1971 op arbeidsongevallen kunnen slechts uitgeoefend worden na volledige vergoeding van de benadeelde persoon of zijn rechthebbenden, op basis van deze wet, door de verzekeraar.

   Het recht kan ten vroegste vanaf de derde maand na het einde van het kalenderjaar waarin de gebeurtenis plaats vond, uitgeoefend worden.

De Staat, de Gemeenschappen en de Gewesten die om solidariteitsredenen de benadeelde geheel of gedeeltelijk schadeloos hebben gesteld alvorens de verzekeraar tot vrijwillige of gedwongen betaling is overgegaan, treden ten belope van het bedrag van die schadeloosstelling in de rechten en de rechtsvorderingen van de benadeelde tegen de verzekeraar.

   Indien door toedoen van de benadeelde de indeplaatsstelling geen gevolg kan hebben ten voordele van de Staat, de Gemeenschappen of de Gewesten, kunnen zij van de benadeelde de terugbetaling vorderen van de betaalde schadevergoeding in de mate van het geleden nadeel.

   De indeplaatsstelling mag de benadeelde, die slechts gedeeltelijk vergoed is niet benadelen. In dat geval kan hij zijn rechten uitoefenen voor hetgeen hem nog verschuldigd is bij voorrang boven de Staat, de Gemeenschappen en de Gewesten.

Voor de artikelen 3, § 1, 4, § 2, 7, § 1, tweede lid en 8, § 2, vierde lid, 8, § 4, 9, 10, § 2, eerste en vierde lid neemt de Koning de besluiten na advies van Commissie voor Verzekeringen en de Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen. De minister bevoegd voor economie bepaalt de termijnen waarbinnen voormelde adviezen dienen verstrekt te worden. In geval van niet-naleving van één van die termijnen, is het bedoelde advies niet meer vereist.

Het bedrag bepaald in artikel 3, § 1, het percentage bepaald door het comité bedoeld in artikel 6, § 2, en 7, § 1, en de beperkingen bepaald in artikel 8, zijn niet tegenstelbaar aan de benadeelde personen en hun rechthebbenden voor de vergoedingen uitgekeerd in het kader van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971.

   De beperking van uitkeringen en de spreiding in de tijd van uitkeringen in toepassing van de artikelen 14 en 15 zijn niet tegenstelbaar aan de benadeelde personen en hun rechthebbenden voor de vergoedingen uitgekeerd in het kader van arbeidsongevallenwet van 10 april 1971.

In de wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen wordt in Hoofdstuk III een Afdeling IV, luidend als volgt :
" Afdeling IV. - Hulp van de Staat aan slachtoffers van terrorisme.

   Art. 42bis. De Koning kan de vergoeding van slachtoffers van terrorisme, zoals gedefinieerd in artikel 2 van de wet van 1 april 2007 betreffende de verzekering tegen schade veroorzaakt door terrorisme, uitbreiden en de verplichtingen van de personen die recht hebben op een vergoeding bedoeld in voormelde Afdelingen I en II aanpassen rekening houdend met de kenmerken van terrorisme.

   Onverminderd de bijdragen bedoeld in artikel 29 kan het Fonds tot hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden en aan de occasionele redders, voor de toepassing van dit artikel gestijfd worden door voorschotten ontvangen van de Schatkist, leningen, schenkingen en legaten, een gedeelte van de winst van de Nationale Loterij, en andere inkomsten die de Koning bepaalt. "

In de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 wordt artikel 7, tweede lid, aangevuld met de volgende zin :
" Het ongeval veroorzaakt door terrorisme, zoals bepaald in de wet van 1 april 2007 betreffende de verzekering tegen schade veroorzaakt door terrorisme, en overkomen tijdens de uitvoering van de arbeidsovereenkomst, wordt geacht te zijn overkomen door het feit van de uitvoering van die arbeidsovereenkomst. ".

In dezelfde wet wordt een artikel 84bis ingevoegd, luidende :
" Art. 84bis. De verzekeringsondernemingen kunnen voor de vergoedingen die zij dienen uit te keren ingevolge deze wet, maar die ingevolge de wet van 1 april 2007 betreffende de verzekering tegen schade veroorzaakt door terrorisme niet volledig of niet onmiddellijk te hunnen laste zijn, een beroep doen op het Fonds voor Arbeidsongevallen ten laste van de Belgische Staat. De Belgische Staat rekent dit in eerste orde aan op het bedrag bedoeld in artikel 3, § 2, van de voormelde wet van 1 april 2007, rekening houdende met het percentage vastgesteld overeenkomstig artikelen 6, § 2, 7 en 8 van voormelde wet.

   Het gedeelte van de vergoedingen dat op grond van de voormelde wet van 1 april 2007 niet ten laste valt van de verzekeringsondernemingen, maar dat zij ingevolge artikel 19, eerste lid, van de voormelde wet aan de gerechtigden betaald hebben, kan verhaald worden op het voornoemde Fonds ten laste van de Belgische Staat.

   Dat Fonds moet de vergoedingen, die op grond van de voormelde wet van 1 april 2007 niet onmiddellijk moeten betaald worden door de verzekeringsondernemingen, maar die zij ingevolge artikel 19, tweede lid, van de voormelde wet aan de gerechtigden moeten betalen, voorschieten.

   De Koning kan de voorwaarden en nadere regels bepalen voor de tussenkomst van dat Fonds. ".

De Koning bepaalt de data van inwerkingtreding van deze wet, zodra de rechtspersoon, bedoeld in artikel 4, opgericht is, zijn statuten goedgekeurd zijn, het huishoudelijk reglement opgesteld is, de vertegenwoordigers van de ministers aangesteld zijn en artikel 3, § 2, uitgevoerd is. In elk geval treedt deze wet in werking op de eerste dag van de twaalfde maand die volgt op haar bekendmaking in het Belgisch Staatsblad.

   In afwijking van het eerste lid treden de artikelen 3, § 2 en § 3, 4, 5, 9, 18, 20 en 24 in werking op de dag van bekendmaking van deze wet.

24.Bij gebreke aan een besluit in uitvoering van artikel 3, § 2, wordt het aandeel van de Belgische Staat bepaald op 300 miljoen euro.